1.Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu – że nasze życie stało się niekierowalne.

2.Uwierzyliśmy, że Siła większa od nas samych może przywrócić nam zdrowy rozsądek.

3.Podjęliśmy decyzję, aby powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, tak jak Go rozumieliśmy.

4.Zrobiliśmy wnikliwą i odważną osobistą inwenturę moralną.

5.Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.

6.Staliśmy się całkowicie gotowi, żeby Bóg usunął wszystkie te wady charakteru.

7.Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.

8.Zrobiliśmy listę wszystkich osób, które skrzywdziliśmy, i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.

9.Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.

10.Prowadziliśmy nadal osobistą inwenturę, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów.

11.Staraliśmy się przez modlitwę i medytację poprawiać nasz świadomy kontakt z Bogiem, tak jak Go rozumieliśmy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.

12.Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków staraliśmy się nieść to posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.